BİR MASAL ANLAT

BİR MASAL ANLAT

"Bana bir masal anlat baba içinde tüm sevdiklerim içinde İSTANBUL olsun?

Bana bir masal anlat baba içinde bütün oyunlarım kurtla kuzu olsun şekerle bal?

Baba bir masal anlat bana içinde denizle balıklar, yağmurla kar olsun güneşle ay?"

Sabahın en derin saatlerine vurulan altın vuruşlardı bu melodiler. Masum, çocukça bir duyguyla içimdeki denizlerden yelkenliler geçti. Gökyüzünü rengârenk uçurtmalar kapladı. Tekrardan çocuk oldum; masal istedim babamdan hatta tanrıdan İstanbul'u diledim.

Cebimden düşen kırmızı mavi misketlerden çıkan sesler beni etkilemedi. Önemi de zaten olmuyor ve olmadı. Çocuk olduğunda insanın aklı ne mekânı ne eşyayı ne de zamanı değerli kılabiliyor?

Mırıldanmalarına eşlik etmek siyah bir kedinin ve bir naylon bebeğin gamzesinde uyumak kimi zaman daha cezbedici gelebiliyor?

Bugün yağmur damlalarını penceredeki parlak camın üstünde tekrardan yakalamaya çalıştım?

Eskisi gibi usta ve önceki kadar hızlı olmasam da halen o heyecanı içime o haliyle çektim...

İnsanın işaret parmağının demek buz keser gibi üşümesi bu yüzdenmiş?

İnsan çocukken anlayamıyor yaptığı şeylere anlam bağlayamıyor?

Tuhaf büyüdüğünde de zaten hayat anlamsızlaşıyor?

Anlatırken tut elimi uykuya dalıp gitsem bile bırakıp gitme sakın beni

Bana bir masal anlat baba içinde tüm sevdiklerim içinde İstanbul olsun?

En yakınında olanı özlüyor insan uzaklık bazen kaybedilmiş ligin yerini alabiliyor. Uykuya dalmak istemeyen çocuklar gibi hep insan gözleri açık kalsın istiyor?

Birde kuşluk uykularından nefret ettiğim zamanlarım aklıma geliyor?

Göz kapakları açıkken çocukken insan daha mı güvende oluyor?

Biri elinden tutunca ve onun sıcaklığını parmak uçlarında hissettiğinde daha mı huzur buluyor?

 İnsanın annesi babası en iyiyi en güzeli bilen oluyor. Babalar hep Süpermen, anneler ise hep Pamuk prenses oluyor çocukların gözlerinde ve kirli adamların sonradan içimizde olacağı hiç bilinmiyor?

Dün gece şövalyeleri kovdum rüyalarımdan anlamsız savaşmalarına dayanamadım. Hep bir kahraman olurdu filmlerde ben ise kahramanı çizemedim düşlerimde?

Gözlerimde yaş dondu dün gece meğer anlamsızmış o eski masallar? Sen anlattığında mana buluyormuş ve ben çocuk olduğumda değer kazanıyormuş?

Her şeyin değerli olduğu o zamanları geriye getirmek çok zor biliyorum yiten şeyler geriye gelemiyor baba?

Dostça kalın?