ÇOCUKLARDA DAĞINIKLIK PROBLEMİ
Çocukların odaları; içlerine girildiğinde farklı bir dünyayı yansıtır. Özellikle minik çoraplarını etrafa saçmışlarsa ve her birini elinize alıp eşini aramaya başladığınızda yedi cücelerin evi bastıklarını düşündüğünüz oluyorsa?
İzleri çıkmayan kalemle boyanmış duvarlarda basit bir ağaç resmedilmiştir ve Leonardo Vinci'den esintiler sergilenmektedir? Ama tabi ki bütün bunlar en olumlu anneyi bile çileden çıkartmaya yetebilir diyebilirim?
Biz büyükler ise çocuklarımıza sorumluluk kazandırmak adına; kendiişlerini kendilerinin yapmasını sağlamak amacıyla çok fazla müdahaleci olmak istemeyiz. Onlardan bekleriz ki bu alışkanlığı çok küçük yaşlarda edinebilsinler ve büyüdüklerinde temiz düzenli ataların genel tabiriyle derli toplu olabilsinler diye bir düşünce içiresine gireriz.
Çocuğun bunu isteyip istemediği konusunda pek bir fikir sahibi olmayı yeğlemeyiz ama birçok çocuğun odaları düzenli olduğu için başarısız olduğunu biliyor muydunuz? Ve dağınık ortamlarda başarılarının artmış olabileceğini düşünmüş müydünüz?
Çoğumuzun kulak kabartıp nasıl yani dediğini duyar gibiyim. Evet, dağınıklığı seven ve bundan mutlu olan çocuklar odalarına belli bir düzenin, elin değdiği zaman kendilerini daha az güvende hissedebiliyorlar. Kendi alıştıkları bu dağınık düzen bozulduğunda yerine tertip konulduğunda, başka bir mekânda olduklarını hissedebiliyorlar.
Ailelerin sürekli derli toplu olmalısın talimatlarını belli bir aşamadan sonra duymayı bırakıp tam tersi daha da dağınık olma yoluna gidebiliyorlar.
Kızımla odasını topladık oturuyoruz. Onun deyimiyle sohbet ediyor benim tabirimle ise sorunun köküne inmeye çalışıyoruz diyebilirim. ''Neden dağınık tutuyorsun ''odanı diye sorduğumda ise bana verdiği cevap şöyle oldu'' anneciğim ben odam dağınık olduğu zaman kendimi iyi hissediyorum. Bütün her şey yerli yerindeyken geceleri uyumakta zorlanıyorum''.
"Peki ders çalışmalarında bu etki ediyor mu, sende olumsuz bir tavır oluşturuyor mu? ''dediğimde ise evet her şey düzenli olduğunda gözüm etraftaki eşyalara kayıyor demesin mi?
Hım demek ki güzel objeler odadan uzaklaştırılmalı diye düşündüm önceleri dikkat çeken tablolar, ilk doğduğunda bu yana onunla büyüyen oyuncakların bazıları artık kaldırılmalıydı.
Bu seferde kaldırdığımız eşyaların eksiklikleri hissedilmeye başlandı ve her gün tekrar tekrar istenilen eşyalar yeniden eski yerlerine çıkarılmaya başlandı.
Zamanla bunların onu mutlu ettiğini onun istediği şekilde odasına düzen vermesine izin vermem gerektiğini anlamam zor olmadı. Şimdi bazen odanın kapısı sıkıca kapatılıyor ama yedi cüceler Çorap bırakmayı unuttular.
Düzenli olmak kadar dağınık olmakta hayatı yaşama biçimi olarak görebilmeliyiz. Bazı arkadaşlarımdan ise çocukları hakkında işte bakın hep böyle dağınık işte yakarışları duyuyorum.
Tabi kolay değil her yeri tertemiz yapmış bir annenin yorgunluğunun üstüne karşısına çıkacak olan bu maden göçüğüne dönmüş odalar?
Sevgili anneler yedi cüceler maden işçileridirler ve hep çoraplarını yatak altlarına çıkarırlarmış, sürekli sürekli toplamak yerine bence dağınık bırakmalarını ve aradıkları eşyalarını bulamadıklarında kendi hatalarını görmelerini sağlamak en doğru çözüm olmaktadır.
Bu hafta sizlerle çocuklardaki dağınıklık problemleri hakkında bahsettik umuyorum ki faydanıza olabilmiştir.
Dostça kalın.